Planning is alles bij de triatlon. Zo plant de triatleet de verschillende
trainingen, de wedstrijddag en het wedstrijdschema. Tot een jaar geleden ging
het plannen redelijk gemakkelijk want ik hoefde in mijn planning alleen met de roerganger
rekening te houden. Sinds de kleine generaal ten tonele verscheen, hebben de
roerganger en ik een stuk meer moeite om onze planning op elkaar aan te laten
sluiten. De roerganger kan volgens mijn bescheiden mening mij prima alleen
thuis laten. De kleine generaal daarentegen kun je geen seconde alleen laten.
Voor je het weet trekt de kleine generaal het rooster onder de koelkast
vandaan, eet hij de plant die het al veertig jaar vol houdt op, of gooit hij
onze zorgvuldig op alfabet gezette cd collectie op een zeer creatieve hoop.
Dus toen zaterdag de Uilenloop op het programma stond,
trokken de roerganger en ik de agenda. “Oké jij wilt zaterdag lopen?” “Ja dat
wil ik wel, das namelijk goed voor de punten” “Maar je wilt ook nog gaan zwemmen?” “Ja, als dat kan wel ja” “Dat kan wel maar
hoe wil je dat met de boodschappen doen als je weet dat ik ook ff wil gaan lopen?”
“Als ik nou eens tot kwart over acht ga zwemmen en daarna de boodschappen ga
doen?” “Breng ik de boodschappen thuis en ga dan direct door naar Leersum” Na
een beetje passen en meter waren we eruit. Zo zouden we het gaan doen.
En verdomd het lukte. Om precies vijf voor tien stond ik bij
de Uilentoren in Leersum waar om tien uur de wedstrijd zou beginnen… Zou beginnen
ja! Frank vertelde Corné (die net aan kwam fietsen) en mij dat Ruud eerder met
de wedstrijd was begonnen. Als we snel waren, konden we Ruud nog treffen. Met
gezwinde spoed gingen we op zoek naar Ruud die we even verder op in het bos
troffen. Coulance blijkt Ruud zijn tweede
naam want hij schoot ons met een achterstand van vier minuten het bos in. Deze
vier minuten zouden na afloop van de wedstrijd van onze eindtijd worden
afgetrokken.
Of het lag aan nu het mooie weer, of dat ik aan het handje
van Corné mocht meelopen, of aan het drukke programma eerder deze ochtend, geen
idee maar ik liep een toptijd. Ik kreeg het voor elkaar om op een onverhard
parcours een tempo van vier minuut vijfenveertig op de kilometer te lopen en
dat was mij nog niet eerder gelukt.
Bij thuiskomst nam ik snel de kleine generaal over en ging
de roerganger via de achterdeur het mooie weer tegemoet. Aan de kleine generaal
vertelde ik over mijn toptijd. Of hij me begreep? Geen idee, meer dan whaaaaaa,
bla, bla, wheeeee, beeeeeee, kwam er niet uit. Maakt ook niet uit. Ik heb een
drukke maar redelijk vlekkeloze start van de zaterdag gehad. Laat de rest van
de dag maar komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten