De cijfers van 2013.

Nog een paar dagen voordat we door 2013 een streep kunnen halen. Iedereen is druk bezig om lijstjes op te maken die 2013 moeten representeren. Na 31 december weten we eindelijk wie de beste politicus van 2013 was, wat het woord van 2013 werd en of het weer nu te warm, te koud, te nat of te droog was. Zoveel gegevens helpen de balans op te maken van het oude jaar dat uitgeteld in het verleden ligt.

Ook ons cluppie kent lijstjes, heel veel lijstjes zelfs. Beroemd en berucht is de ranglijst die altijd keurig wordt bijgehouden door Ruud. Kort na elke clubwedstrijd komen  de eindresultaten en de nieuwe ranglijst per e-mail in de elektronische postbus. Elke keer is het weer spannend; heeft de directe concurrentie kunnen toeslaan? Bleek het gelukt om je positie op de ladder tot eeuwige roem te behouden of moest je toch een treetje terug doen?

Gedurende het jaar bleek er op een man binnen VCZ geen maat te staan. Met elke wedstrijd nam hij steeds meer afstand op zijn directe concurrentie. Al voordat Ruud klaar was met het pussen en minnen was het eigenlijk al uitgemaakt wie in 2013 de nieuw algemeen kampioen van VZC zou gaan worden. Marco Davelaar werd met een totaal van 1149 punten de nieuwe “baas” van VZC.

1149 Punten wat houdt dat eigenlijk in? 1149 punten dat is meedoen aan 33 activiteiten op de clubagenda en 8 activiteiten buiten de agenda. Dat houdt dus in dat je per wedstrijd / activiteit 28 punten moet pakken. Dat je uiteindelijk een afstand van ruim 28 kilometer moet zwemmen, 732 kilometer moet fietsen en dat top je af met ruim 463 kilometer hardlopen. Voor de iets langzamere rekenaar (incluis mijzelf) is dat dus ruim 1223 kilometer triatlonnen. Dat is dus van Veenendaal naar Madrid of Trondheim, dat ligt even aan uw eigen voorkeur.

Maar deze ene uitslag maakt nog geen lijstjes. Hieronder staan alle getallen die de deelnemers aan de verschillende wedstrijden bij elkaar hebben gesport. Hier gaan we dan;

-       28534 punten zijn er totaal door 150 mannen verzameld. Dat betekent per man gemiddeld 190 punten;

-       13 "Strijders" scoorden 0 punten;

-       In de categorie  “mannen 35-39 jaar” bleek de concurrentie (Marco niet meegerekend) moordend. Tussen de nummer 3 en 4 van die categorie zaten na een pittige strijd maar twee punten. Tussen de nummer 4 en 5 maar 8;

-       Bij de vrouwen mag met 775 punten Annemarie vd Berg zich kampioen noemen;

-       44 Vrouwen sprokkelde dit seizoen 7626 punten bij elkaar. Even snel rekenen: dus dat is dan 173 punten per vrouw;

-       Bij de vrouwen sprokkelde 10 strijders 0 punten bij elkaar;

-       De spanning om de categoriekampioen was bij de vrouwen sneller weg. De winnares staan ruim los van de directe concurrentie.

Tot zover de lijstjes van het clubkampioenschap, op naar de lijst van de prijzenpakkers. Dit zijn de leden van VZC die een kampioenschap of een bijzondere prestatie op zijn of haar konden schrijven.

De prijzenpakkers 2013;

-       Bij het NK + EK duathlon dat gehouden werd op 21 april viel de familie Egdom wel erg in de prijzen. Zowel vader als zoon werden kampioen in hun eigen klasse;

-       Op 26 mei werd Jorik van Egdom weer gehuldigd. Hij zag en overwon op de NK Sprint voor Jeugd & Junioren;

-       Tijdens de NK halve triathlon van Didam vielen verschillende VZC'ers in de prijzen. Zo mocht Manfred Boogaard in de categorie 45 een tweede prijs ophalen. Bij de mannen 50 werd er weer een Egdom kampioen. Bij de heren 60 was het Leo de Hartog die met een derde plek het ereschavot complementeerde;

-       Op 13 juli vond het Cross Triathlon in Kijkduin plaats. Ja, mensen het word saai maar ook hier stond er weer een lid van de familie Egdom te stralen op het erepodium. Jorik werd kampioen bij de heren 16. 6^de Werd Mark Hamersma bij de categorie U23. Bij de dames elite mocht Saskia Elemans een negende plek noteren;

-       Niet alleen in Nederland timmerde de van Egdompjes aan de weg ook in Ottawa weten ze nu wie Jorik van Egdom is. Hij werd daar tijdens het WK duathlon op 10 augustus kampioen in zijn eigen categorie; 

-       Is de familie Egdom de enige succesvolle familie binnen VZC? Nee, want het span Barel-Mulder liet tijdens het NK masters Olympische op 18 augustus van zich horen. In Klazienaveen betraden zowel Rob als Cora de hoogste trede van het erepodium. Met de aantekening dat Rob die dag ook overall de snelste was;

-       Ook tijdens de NK Cross Triathlon Vlaardingen was het team Barel Mulder paraat. Deze keer was Cora zo sportief om bij de dames iemand voor te laten gaan. Ook Rob was zo sportief om bij de overallstand iemand voor te laten gaan. Maar in zijn eigen categorie duldde hij niemand voor zich. Manfred werd knap tweede in de categorie heren 45. Bij de dames 40 sprak Saskia Elemans een woordje mee, zij werd tweede;

-       Het seizoen eindigt waarmee het begon; met de Egdompjes. Tijdens de NK masters Sprint in Maastricht pakte op 22 september Peter van Egdom de kampioenstitel in zijn eigen categorie.

Ik hoop dat de prijzenkast in huize Egdom groot genoeg is.

Was er dan alleen maar lief dat de klok in 2013 sloeg? Nee, ook leed viel VZC ten deel. De lijst van pleisterplakkers complementeert de eindlijsten van VZC. De namen van de ongelukkige laat ik achterwege, het leed echter niet. Hier gaan we;

-       In totaal zijn er drie sleutelbenen gebroken waarvan een dubbele breuk;

-       Drie mensen zijn van hun fiets gekletterd;

-       Een ander is met zijn net nieuwe racefiets aangereden door een auto;

-       Een long is geklapt;

-       Algemene rugklachten en een hernia maakt het sporten ook lastig;

-       Na een valpartij kon iemand door naar de gipskamer;

-       Een iemand zat met problemen aan knie, lies en kaak aan de kant;

-       Met een gescheurde achillespees knap je ook niet echt op;

-       Twee mensen hadden stress. Niet zozeer aan het hoofd maar wel een stressfactuur aan de voet en enkel. (Stressfactuur noemt men in de volksmond ook wel een overbelasting.)

Tot zover een kort overzicht van wat getallen. Ik ben mij er van bewust dat ik te kort schiet in de lijsten. Zo heb ik bijvoorbeeld geen overzicht gemaakt de mensen die dit jaar als vrijwilliger voor ons klaar stonden.

Kijk ik terug op mijn eigen seizoen, dan kan ik alleen maar heel erg tevreden zijn. Mijn grenzen kon ik verder verleggen dan ik in januari nog voor mogelijk achtte. Begon ik dit jaar voorzichtig met de Florijnloop, ik eindigde het seizoen met de halve triatlon van Almere. Grenzen verleg je niet zomaar, daar moet je hard voor werken en pijn durven leidde. Zwarte sneeuw heb ik Almere gezien, een dag regen op je kop gaat je niet in de koude kleren zitten, wel in je natte kleren. Maar de zoete smaak van overwinning maakt heel veel goed. Ik heb dan wel geen wedstrijden op mijn naam gezet, maar de overwinning op mijzelf is daarom niet minder zoet. 
Hebben al mijn inspanningen dan helemaal tot niets geleid? Nou het kopje prijzenpakkers is niet helemaal compleet. Tijdens dit seizoen maakte ik zoveel progressie dat dat opgevallen is bij de prijzencommissie van VZC. Door mijn deelname aan zoveel clubwedstrijden, triatlons (een keer zelf drie in een zeer korte periode) en de halve triatlon van Almere besloot de commissie mij tot "Rookie of the Year" uit te roepen. Op deze eretitel ben ik apetrots.

Als laatste wil ik iedereen een heel sportief 2014 wensen en dat al uw sportieve dromen maar uit mogen komen.