Trainingsweekend

Trainen voor de triatlon is goed, trainen voor de triatlon met zijn tweeën is beter maar trainen voor de triatlon met een groep is het best. Met die gedachte in mijn achterhoofd reisde ik samen met mijn vaste trainingsmaat af naar Texel. Tijdens de rit waarschuwde mijn reisgenote mij dat ik in de buurt van Norbert het eiland niet “Tessel” zou noemen maar “Teksel”.

Na de overtocht was het snel een slaapplek uitzoeken. Leermoment 1: een slaapplek zoek je het beste uit in de avond. Had ik dat gedaan was ik nooit onder de noodverlichting gaan liggen. Dat gaf zoveel licht dat je er een boek onder zou kunnen lezen.

In de vroege avond stond een rustige duurloop met tussendoor een intervaltraining. 

Leermoment 2: het is net als bij defensie. De term “een rustige duurloop” dekt in de regel nooit de lading. Voor mij is een rustige duurloop: beetje dribbelen, beetje om me heen kijken en een beetje kletsen met de buurman / vrouw. Rustig bij defensie en naar nu blijkt ook bij VZC, is: beetje erg sprinten, beetje veel snot voor je neus rennen en beetje heel veel doodgaan.

De volgende ochtend stond er een verkenningstocht met de fiets op het programma. De groep zou bij elkaar blijven. Als de helft van de tocht erop zat zouden er twee groepen gemaakt worden.  Nou dat leek mij wel wat. Een beetje ontspannen de pedalen rondtrappen en genieten van het mooie Texels landschap. Leermoment 3: dit was dus geen verkenningstocht om het eiland te leren kennen. Nee dit was een verkenningstocht om jezelf te leren kennen. Binnen een kilometer was de groep al uiteen gereten. Voor ik er erg in had reed ik in de eerste groep mee. In die groep was het de dood of de gladiolen. Of je kon meekomen of je stond op de kant geparkeerd in de wind. Nu wil je veel dingen maar op kant geparkeerd staan terwijl een straffe noordoosten wind je om de oren waait, wil je niet. Dus op wilskracht in volle draf blijven meedraaien met de eerste groep.

In de middag koos ik samen met nog een man of zeven voor een rustig duurloopje in de omgeving van de Slufter. Nu dekte de term duurloop wel de lading. Omdat het er zo lekker rustig aan toe ging was er genoeg tijd om te genieten van het mooiste stukje Texel. Na een uurtje of zo dribbelen liepen we zo pardoes een terras op. Na een bakkie koffie met appelgebak (“k.m.a.”) en voor de kleinste van ons een korte hindernisbaan training in de speeltuin kwam er een einde aan het genieten. Leermoment 4: rust is een wapen en is het rusten aan Abrahams borst soms een noodzaak om tot betere prestaties te komen.

In de vroege zondagochtend stond er een stukje zwemmen op het programma. Verschillende oud gediende waarschuwde mij van te voren dat het zwemmen in een subtropisch zwemparadijs best warm zou zijn. Nou ik heb drie jaar op Curaçao gewoond, dus laat maar komen. Een beetje warmte kan ik best verdragen. Leermoment 5: luister goed naar wat oudgediende je te vertellen hebben. Na vijftig minuten stevig doorzwemmen kwam ik zwetend als een otter het zwembad uit. Een kwartier later stond ik nog uit te zweten. Een warm bad klinkt goed maar is een uitdaging om in te trainen.

Ter afkoeling heb ik samen met nog een paar andere triatleten een stuk hard gelopen. Eerlijk is eerlijk ik zou het rustig aan doen…zou. Want als het lekker gaat dan gaat het lekker en ben je niet te stoppen. Het was ook prima weer om te lopen. Klein beetje wind in de rug, zonnetje op de kop en een heerlijke zilte zeelucht die mijn longen. Dat zijn de ideale omstandigheden om eens lekker het gaspedaal in te trappen. Leermoment 6: als het lekker gaat laat je dan lekker gaan.

Jammer genoeg moest ik het eiland eerder verlaten en heb ik hierdoor de middagfietstocht gemist. Deze fietstocht zou onderbroken worden door weer een “k.m.a’tje” .

Leermoment 7: VZC is een ueber sociale club mensen met het hart op de juiste plaats. De leden halen 1000 euro op voor het KWF. Dit mede door de veiling van 6 beanies tijdens het trainingsweekend. Zijn het dezelfde leden die tijdens en aan het einde van een training aan je vragen hoe het je verging en ook echt wel op je wachten tijdens het lopen of fietsen. Maar het mooiste is dat deze fanatieke maar ook zeker sociale vereniging voelt als een warme jas.